भारत सांस्कृतिक परंपरांच्या विविधतेने आणि भाषांच्या बहुलतेने ओळखला जातो. या वस्तुस्थितीमुळे त्यात वेगळेच आकर्षण आणि सौंदर्य आहे पण राजकारणात खोट्या नेत्यांची मने इतकी बिघडली आहेत की ते मुद्दे बनवत आहेत जे मुद्दे नाहीत की भारताला अनेक भाषा आहेत, ही अभिमानाची गोष्ट आहे, अभिमानाची गोष्ट नाही. समस्या आहे . हे भारताच्या समृद्धीचे आणि वैविध्यपूर्ण संस्कृतीचे लक्षण आहे, परंतु भारतातील निराश आणि अयशस्वी राजकारणी लोकांना भाषेच्या नावावर हिंसा करण्यास प्रवृत्त करतात. या गोष्टी संपल्या पाहिजेत. प्रत्येक विषयाकडे आपण राष्ट्रीय दृष्टिकोन स्वीकारला पाहिजे. भारताच्या विविध भागात बोलल्या जाणार्‍या भाषांवर आपण प्रेम आणि आदर केला पाहिजे. त्याच वेळी, आपल्याला एक दुवा भाषा देखील विकसित करावी लागेल कारण हिंदी ही भारतातील बहुतेक लोक बोलतात, त्यामुळे ती सर्वांसाठी लिंक भाषा म्हणून स्वीकारली जाणे हा स्वाभाविक दावा असावा. प्रादेशिक भाषांनाही प्रगती आणि विकासाची संधी मिळायला हवी. त्यांच्या सामान्य संपर्क भाषेशी संबंधित असल्याने त्यांना समृद्ध करेल आणि त्यांना हानी पोहोचणार नाही. हिंदी ही भारताची भाषा आहे. दक्षिणेकडील राज्यांत राहणारे लोकही भारताचेच आहेत. या राज्यांतील काही लोकांचा हिंदीला विरोध का? भारतीय गोष्टींबद्दल द्वेष का? हिंदीच्या जागी इंग्रजीचा पुरस्कार करणे देशभक्तीच्या विरोधात आहे. कोणतीही परदेशी भाषा भारताची राष्ट्रभाषा असू शकत नाही आणि नसावी. येथे इंग्रजी ठेवा