टिकटॉक
0
Answer link
'टिपा आणि टिपणी' हा ग्रंथ प्रा. रमेश वरखेडे यांनी लिहिला आहे.
प्रा. रमेश वरखेडे हे मराठी भाषेतील एक सुप्रसिद्ध लेखक आहेत. त्यांनी अनेक पुस्तके लिहिली आहेत, त्यापैकी 'टिपा आणि टिपणी' हे एक आहे.
अधिक माहितीसाठी, तुम्ही खालील संकेतस्थळांना भेट देऊ शकता:
या प्रश्नाचे उत्तर अद्याप लिहिलेले नाही
0
Answer link
आधुनिकतावादी साहित्य लेखन संदर्भात सविस्तर टिपण खालीलप्रमाणे:
आधुनिकतावाद: एक दृष्टीक्षेप
- आधुनिकतावाद ही एक कला आणि साहित्यातील चळवळ आहे, जी साधारणतः 19 व्या शतकाच्या उत्तरार्धात आणि 20 व्या शतकाच्या सुरुवातीच्या काळात विकसित झाली.
- या चळवळीने पारंपरिक विचार, नैतिकता, आणि धार्मिक श्रद्धांना आव्हान दिले.
- नवीन कल्पना, प्रयोग, आणि व्यक्तिमत्त्वाच्या शोधावर जोर दिला.
आधुनिकतावादी साहित्याची वैशिष्ट्ये
- नैराश्य आणि निराशा: पहिल्या महायुद्धानंतर लोकांमध्ये नैराश्याची भावना वाढली, जी साहित्यात प्रतिबिंबित झाली.
- अवास्तवता आणि प्रतीकवाद: आधुनिकतावादी साहित्यात वास्तवतेपेक्षा अमूर्त कल्पना आणि प्रतीकांना महत्त्व दिले जाते.
- व्यक्तिमत्त्वाचा शोध: व्यक्तीच्या आंतरिक भावना, विचार आणि अनुभवांवर लक्ष केंद्रित केले जाते.
- शैली आणि तंत्रांचे प्रयोग: लेखकांनी नवीन लेखनशैली आणि तंत्रांचा वापर केला, जसे की स्ट्रीम ऑफ कॉन्शसनेस (Stream of Consciousness).
- खंडित कथा: कथा सरळ रेषेत न सांगता, भूतकाळ आणि भविष्यकाळातfragmented narrative jumps घेतले जातात.
आधुनिकतावादी साहित्यिकांची उदाहरणे
- टी. एस. एलियट (T. S. Eliot): 'द वेस्ट लँड' (The Waste Land) या कवितेत आधुनिक जगातीलfragmentation and loss of meaning आणि विखंडन आणि अर्थहीनतेचे चित्रण आहे. T.S. Eliot Poetry Foundation
- जेम्स Joyce (James Joyce): 'युलिसेस' (Ulysses) या त्यांच्या प्रसिद्ध कादंबरीत स्ट्रीम ऑफ कॉन्शसनेस तंत्राचा वापर केला आहे. The James Joyce Centre
- फ्रांৎস Kafka (Franz Kafka): 'द ट्रायल' (The Trial) आणि 'द मेटामोर्फोसिस' (The Metamorphosis) यांसारख्या कामांमधून आधुनिक माणसाची অসহায়ता दर्शवतात. Franz Kafka Website
मराठी साहित्यातील आधुनिकतावाद
- मराठी साहित्यातही आधुनिकतावादी विचारसरणीचा प्रभाव दिसून येतो.
- वि. वा. शिरवाडकर, पु. शि. रेगे, बा. सी. मर्ढेकर आणि इतर लेखकांनी आधुनिक जागतिक साहित्याच्या प्रभावाने नवीन लेखन केले.
- मर्ढेकरांच्या कवितेतSymbolism चा वापर मोठ्या प्रमाणावर आढळतो.
निष्कर्ष
- आधुनिकतावादी साहित्य हे पारंपरिक साहित्यापेक्षा वेगळे आहे.
- हे साहित्य जगाकडे अधिक Critical दृष्टीने पाहते.
- माणसाच्या आंतरिक जगात डोकावून त्याला समजून घेण्याचा प्रयत्न करते.
या प्रश्नाचे उत्तर अद्याप लिहिलेले नाही
0
Answer link
भारत सांस्कृतिक परंपरांच्या विविधतेने आणि भाषांच्या बहुलतेने ओळखला जातो. या वस्तुस्थितीमुळे त्यात वेगळेच आकर्षण आणि सौंदर्य आहे पण राजकारणात खोट्या नेत्यांची मने इतकी बिघडली आहेत की ते मुद्दे बनवत आहेत जे मुद्दे नाहीत की भारताला अनेक भाषा आहेत, ही अभिमानाची गोष्ट आहे, अभिमानाची गोष्ट नाही. समस्या आहे . हे भारताच्या समृद्धीचे आणि वैविध्यपूर्ण संस्कृतीचे लक्षण आहे, परंतु भारतातील निराश आणि अयशस्वी राजकारणी लोकांना भाषेच्या नावावर हिंसा करण्यास प्रवृत्त करतात. या गोष्टी संपल्या पाहिजेत. प्रत्येक विषयाकडे आपण राष्ट्रीय दृष्टिकोन स्वीकारला पाहिजे. भारताच्या विविध भागात बोलल्या जाणार्‍या भाषांवर आपण प्रेम आणि आदर केला पाहिजे. त्याच वेळी, आपल्याला एक दुवा भाषा देखील विकसित करावी लागेल कारण हिंदी ही भारतातील बहुतेक लोक बोलतात, त्यामुळे ती सर्वांसाठी लिंक भाषा म्हणून स्वीकारली जाणे हा स्वाभाविक दावा असावा. प्रादेशिक भाषांनाही प्रगती आणि विकासाची संधी मिळायला हवी. त्यांच्या सामान्य संपर्क भाषेशी संबंधित असल्याने त्यांना समृद्ध करेल आणि त्यांना हानी पोहोचणार नाही. हिंदी ही भारताची भाषा आहे. दक्षिणेकडील राज्यांत राहणारे लोकही भारताचेच आहेत. या राज्यांतील काही लोकांचा हिंदीला विरोध का? भारतीय गोष्टींबद्दल द्वेष का? हिंदीच्या जागी इंग्रजीचा पुरस्कार करणे देशभक्तीच्या विरोधात आहे. कोणतीही परदेशी भाषा भारताची राष्ट्रभाषा असू शकत नाही आणि नसावी. येथे इंग्रजी ठेवा
तिचाही अभ्यास व्हायला हवा कारण ती जगातील सर्वात श्रीमंत भाषांपैकी एक आहे आणि भारतीयांसाठी बाह्य जगाची खिडकी आहे. तिची भूमिका इथेच संपते, पण राष्ट्रीय एकात्मता आणि भावनिक एकता, सांस्कृतिक विकास आणि सामाजिक परिवर्तनासाठी संपूर्ण भारतासाठी दुवा भाषा असणे अत्यंत आवश्यक आहे. जवाहरलाल नेहरू बरोबरच म्हणाले होते की ज्या राष्ट्राला स्वतःची भाषा नाही ते मुक आहे आणि खरी प्रगती करू शकत नाही. भाषा हा आपल्या संस्कृतीचा भाग आहे आणि सांस्कृतिक दारिद्र्य राष्ट्रीय अस्मिता आणि व्यक्तिमत्व नष्ट करते.
भाषिक आधारावर राज्यांची पुनर्रचना ही एक मोठी चूक होती ज्यासाठी आपल्याला खूप पैसे द्यावे लागले पण जे झाले ते झाले. त्यात आता काहीही होऊ शकत नाही. देशभक्त नागरिक म्हणून आपण स्वार्थी राजकारण्यांच्या इशाऱ्यावर भाषिक प्रश्नांवर आंदोलन करू नये. आपली काही तक्रार असेल तर ती सोडवण्यासाठी सकारात्मक विचार केला पाहिजे. भाषिक विषय सुस्पष्ट ठेवण्यासाठी, भाषिक संवेदनशीलतेचा आघात टाळण्यासाठी आणि भाषेची समस्या सोडवण्यासाठी काही सूचना खाली दिल्या आहेत-
(1)तीन भाषांच्या सूत्राची त्वरित अंमलबजावणी.
समस्या सोडवण्यासाठी अंमलबजावणी केली
जग
(२) गैर-सार्वजनिक शाळांमधील इंग्रजीचा अभ्यास सुधारणे जेणेकरून या शाळांमध्ये शिकणाऱ्या विद्यार्थ्यांचे इंग्रजीचे ज्ञान सार्वजनिक शाळांमध्ये शिकणाऱ्या विद्यार्थ्यांच्या ज्ञानासारखे असेल.
(३) ज्या भाषांना अद्याप कोणताही अधिकृत दर्जा देण्यात आलेला नाही अशा भाषांच्या दाव्याला मान्यता देणे.
(4) भारतातील विविध भागांतील विद्वान आणि विचारवंत यांच्यातील जवळचा संपर्क वाढवणे.
(५) हिंदीद्वारे प्रादेशिक भाषांमधील मोठ्या संख्येने शब्द स्वीकारणे जेणेकरून भारतातील सर्व प्रमुख भाषांमधील शब्द असलेली भाषा विकसित करता येईल.
(6)भाषेच्या मुद्द्यावर सर्वसमावेशक आणि सर्वसमावेशक राष्ट्रीय सहमती, पण त्याआधी किमान कालावधीसाठी या विषयावर राष्ट्रीय चर्चा होणे आवश्यक झाले आहे. राष्ट्रीय संमती मिळाल्यानंतर त्वरित अंमलबजावणी.
(७) स्वार्थासाठी इंग्रजी शिक्षणाची क्रेझ संपली पाहिजे. हिंदी आणि प्रादेशिक भाषांच्या चांगल्या ज्ञानाला इंग्रजीपेक्षा अधिक आदर दिला गेला पाहिजे आणि उच्च स्तरावरील नोकरीच्या बाबतीत हिंदी आणि प्रादेशिक भाषा इंग्रजीची जागा घेतली पाहिजे.
(८) भारतीय संघराज्याची अधिकृत भाषा हिंदीशिवाय दुसरी कोणतीही परदेशी भाषा असू शकत नाही, ज्याप्रमाणे चीनने आपल्या अधिकृत भाषांचा दर्जा चिनी भाषेला आणि रशियाने रशियन भाषेला दिला आहे.
(९) आपल्या कलागुणांचा आणि मनाच्या सुप्त शक्तींचा खरा विकास होण्यासाठी मातृभाषा हे शिक्षणाचे माध्यम असले पाहिजे. इंग्रजीची जागा हिंदी किंवा प्रादेशिक भाषेसह शिक्षणाचे माध्यम म्हणून विकसित करण्याचा कालबद्ध कार्यक्रम असावा.
(१०) विविध विषयांच्या लेखकांना भारतीय भाषांमध्ये लिहिण्यासाठी प्रोत्साहन दिले पाहिजे. इंग्रजीची भूमिका आंतरराष्ट्रीय संपर्क मर्यादित असावेत. त्याचा पूर्ण गांभीर्याने अभ्यास केला पाहिजे कारण आपल्या भाषांची प्रगती होत नाही, ऱ्हास होत नाही.
अशाच उपायांनी आपण भाषेच्या समस्येपासून मुक्त होऊ शकतो. भारतातील सर्व वर्ग आणि प्रदेशांनी आपली विचारसरणी सकारात्मक पद्धतीने मांडूया. आपण कोणत्याही प्रकारची प्रादेशिक कट्टरता सोडून दिली पाहिजे आणि भाषेची आंधळी भक्ती सोडणे अधिक आवश्यक आहे.
0
Answer link
कुसुमाग्रजांच्या कवितांवर टीप:
वि. वा. शिरवाडकर, ज्यांना कुसुमाग्रज म्हणून ओळखले जाते, ते मराठी साहित्यातील एक महत्त्वाचे कवी, नाटककार आणि लेखक होते. त्यांच्या कविता विविध विषयांवर आधारित होत्या आणि त्या आजही वाचकांना प्रेरणा देतात.
कुसुमाग्रजांच्या कवितांची काही वैशिष्ट्ये:
- विषय वैविध्य: कुसुमाग्रजांच्या कवितांमध्ये प्रेम, निसर्ग, सामाजिक जाणीव, आणि देशभक्ती यांसारख्या अनेक विषयांचा समावेश आहे.
- भाषाशैली: त्यांची भाषाशैली सोपी पण प्रभावी आहे, ज्यामुळे त्यांच्या कविता सामान्य माणसालाही समजतात.
- सामाजिक संदेश: त्यांच्या कवितांमधून समाजाला एक सकारात्मक संदेश देण्याचा प्रयत्न केला जातो.
- देशभक्ती: कुसुमाग्रजांच्या कवितांमध्ये देशाबद्दलचा अभिमान आणि प्रेम दिसून येते.
- मानवता: त्यांच्या कवितांमध्ये मानवी मूल्यांची जपणूक करण्याचे महत्त्व सांगितले आहे.
उदाहरण:
'कणा' ही त्यांची प्रसिद्ध कविता आहे, जी एका गरीब आणि लाचार माणसाच्या आत्मसन्मानाची गोष्ट सांगते.
कुसुमाग्रजांच्या कविता आजही मराठी साहित्य आणि संस्कृतीचा एक महत्त्वाचा भाग आहेत.
संदर्भ: