लखनऊ करार हा भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेस आणि अखिल भारतीय मुस्लिम लीग यांच्यात डिसेंबर १९१६ मध्ये लखनौ येथे झालेल्या दोन्ही पक्षांच्या संयुक्त अधिवेशनात झालेला एक करार आहे. या करारामुळे दोन्ही पक्षांनी आपापसांतील मतभेद बाजूला ठेवून सरकारसमोर समान राजकीय मागण्या माडण्यासंदर्भात एकमत झाले.

लखनऊ कराराच्या प्रमुख तरतुदी खालीलप्रमाणे आहेत:

प्रांतीय विधानसभेत मुस्लिम लोकसंख्येच्या प्रमाणात मुस्लिम सदस्यांची संख्या असेल.

प्रांतीय विधिमंडळांमध्ये मुस्लिम सदस्यांसाठी विशेष मताधिकार असेल.

भारतात एका संघीय सरकारची स्थापना केली जाईल.

भारताला स्वायत्तता देण्यात येईल.

लखनऊ कराराचे महत्त्व खालीलप्रमाणे आहे:

या करारामुळे काँग्रेस आणि मुस्लिम लीग यांच्यातील मतभेद दूर झाले आणि त्यांचे एकत्रीकरण झाले.

या करारामुळे भारतीय स्वातंत्र्य चळवळीला एक नवीन दिशा मिळाली.

या करारामुळे भारतात एका संघीय सरकारची स्थापना करण्याची मागणी अधिक जोर धरू लागली.

लखनऊ कराराचे काही परिणाम खालीलप्रमाणे आहेत:

या करारामुळे भारतात मुस्लिम-हिंदू ऐक्य निर्माण होण्यास मदत झाली.

या करारामुळे भारतात स्वायत्तता आणि संघराज्यवादाच्या विचारांना चालना मिळाली.

या करारामुळे भारतात एका राष्ट्रीय सरकारच्या स्थापनेच्या दिशेने पावले उचलली गेली.

लखनऊ करार हा भारतीय स्वातंत्र्य चळवळीच्या इतिहासातील एक महत्त्वाचा टप्पा मानला जातो. या करारामुळे भारतीय स्वातंत्र्य चळवळीला एक नवीन दिशा मिळाली आणि भारताला स्वातंत्र्य मिळवण्यात या कराराचा महत्त्वाचा वाटा होता.