हिंदू वारसा कायदा, 1956 (Hindu Succession Act, 1956) नुसार, जर आई-वडील स्वतःच्या मालमत्तेचे मालक असतील, तर ते त्यांची मालमत्ता कोणालाही देऊ शकतात. यामध्ये ते मुलांना त्यांची मालमत्ता देण्यास नकार देऊ शकतात, जर मुले त्यांची योग्य प्रकारे काळजी घेत नसेल.

कलम 125, फौजदारी प्रक्रिया संहिता (Section 125, Code of Criminal Procedure): या कलमानुसार, जर मुले त्यांच्या आई-वडिलांचे पालनपोषण करण्यास सक्षम असूनही त्यांची काळजी घेत नसेल, तर न्यायालय मुलांना आई-वडिलांना आर्थिक मदत देण्याचे आदेश देऊ शकते.

या कायद्यानुसार, वृद्ध आई-वडिलांना त्यांच्या मुलांकडून योग्य पालनपोषणाचा हक्क आहे. जर मुले आई-वडिलांची काळजी घेण्यात अयशस्वी ठरली, तर आई-वडील न्यायालयात अपील करू शकतात.

या कायद्यातील तरतुदीनुसार, जर आई-वडिलांनी स्वतःच्या मालमत्तेतून मुलाला काही हिस्सा दिला असेल, आणि मुले त्यांची काळजी घेत नसेल, तर आई-वडील ती मालमत्ता परत मागू शकतात.

विविध न्यायालयांनी वेळोवेळी दिलेल्या निकालांनुसार, जर मुलांनी आई-वडिलांची योग्य काळजी घेतली नाही, तर आई-वडिलांना त्यांची मालमत्ता मुलाला न देण्याचा अधिकार आहे.

जर आई-वडील स्वतःच्या मालमत्तेचे मालक असतील, तर ते त्यांची मालमत्ता कोणाला द्यायची हे ठरवू शकतात. मुले आई-वडिलांची योग्य काळजी घेत नसेल, तर आई-वडील त्यांची मालमत्ता मुलांना देण्यास नकार देऊ शकतात किंवा दिलेली मालमत्ता परत घेऊ शकतात.