जीवन
आपण मानव मी मानवासारिखा...खरंच आपण एकमेका साहाय्य करू..असे जीवन जगतोय असं वास्तव आहे कां ?
1 उत्तर
1
answers
आपण मानव मी मानवासारिखा...खरंच आपण एकमेका साहाय्य करू..असे जीवन जगतोय असं वास्तव आहे कां ?
0
Answer link
अभ्यासातून प्रकट झाले तरच मन मोकळं खुलं झाल्याचे चित्र दिसून येईल.आपण नेमकं सत्याचरण , कृतकार्य काय केलं पाहिजे.. संतवचने गुरूवचने सांगतात.. केल्याने होत आहे रे आधी केलेची पाहिजे !
माणूस माणसाला प्रिय असावा अखेर सर्वसाधनसूचिता अगर उत्पादने ही मानव जातीसाठी आहेत . आणि मग माणूस जगला पाहिजे आणि जग हे सुंदर आहे आणि ते अधिकच प्रकाशित करण्यात आपली भूमिका ही स्पष्ट महत्वाची आहे.आणि आपले कौशल्य समाजसेवेतील चातुर्य संघटन बनावं.त्यांने समाजहित समाजकल्याण सुशोभित करावे.यासाठी समर्पित भावनेने सेवा असावी . मनाला नम्रता ही पूजा आहे हे ठामपणे पटावे. जनसेवा हीच ईश्वर सेवा आहे हे अधोरेखित केले पाहिजे. आणि हे विश्वचि माझे घर ऐंसी मति जयाचि स्थिर किंबहुना चराचरी एकचि झाला ...अशी निर्मल सेवा अमृता सारखी गोड कार्यपद्धती कार्यप्रणाली विकसित करण्यात आली पाहिजे. खरा तो एकची धर्म जगाला प्रेम अर्पावे...
या सर्व दृष्टीने संतवचने समाजाला पुढे पुढे नेतात . मन दुटप्पी आहे त्याला करू या ना करू असा संभ्रम असतो . नकारात्मक विचार दूर करण्यासाठी मनाचे कान करून बुद्धी चे डोळे उघडून विवेकी पालकत्व करणे आवश्यक आहे. मन हे सत्कृत्य आचरण करेल इतकी सहजता स्थिरता निर्मलता हवी.मनाला घाण चिकटू नये यासाठी अहंकारी वृत्ती, षडयंत्री भावना पूर्ण निर्मूलन व्हावी.
तरच एकमेकां साह्य करू अवघे धरू सुपंथ....
माणुस माणसाला प्रिय सखा मानून सेवा निर्मल करावी . दोषांचे निर्मूलन शक्य आहे, आणि यासाठी समर्पित भाव एकनिष्ठता पाहिजे ..भाव तोचि देव ...याच कारणासाठी उपासना भक्ती व्हावी. धन्यवाद जी.