व्यवस्थापकीय अर्थशास्त्राच्या अभ्यासात निर्णय घेण्याच्या प्रक्रियेतील विविध टप्पे खालीलप्रमाणे आहेत:

1. समस्या किंवा संधीची ओळख (Identification of the Problem or Opportunity):

   पहिला टप्पा म्हणजे नेमकी समस्या काय आहे किंवा कोणती संधी उपलब्ध आहे हे ओळखणे. व्यवस्थापकाने वस्तुनिष्ठपणे आणि स्पष्टपणे समस्येचे किंवा संधीचे विश्लेषण केले पाहिजे.

2. माहितीचे संकलन आणि विश्लेषण (Data Collection and Analysis):

   समस्या किंवा संधी ओळखल्यानंतर, त्यासंबंधी आवश्यक माहिती गोळा करणे आवश्यक आहे. यात बाजारपेठेतील आकडेवारी, मागणी-पुरवठ्याची माहिती, खर्च आणि उत्पन्नाचे आकडे, आणि इतर relevant डेटा समाविष्ट असतो. गोळा केलेल्या माहितीचे विश्लेषण करून निष्कर्ष काढणे महत्त्वाचे आहे.

3. पर्यायांची निर्मिती (Developing Alternatives):

   उपलब्ध माहिती आणि विश्लेषणाच्या आधारावर, समस्येचे निराकरण करण्यासाठी किंवा संधीचा लाभ घेण्यासाठी विविध पर्याय तयार करणे. प्रत्येक पर्यायाचे फायदे आणि तोटे काय आहेत, याचा विचार करणे आवश्यक आहे.

4. पर्यायांचे मूल्यांकन (Evaluation of Alternatives):

   तयार केलेल्या प्रत्येक पर्यायाचे काळजीपूर्वक मूल्यांकन करणे. यात खर्च-लाभ विश्लेषण (cost-benefit analysis), SWOT विश्लेषण (Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats analysis) आणि इतर relevant तंत्रांचा वापर केला जातो.

5. सर्वोत्तम पर्यायाची निवड (Selection of the Best Alternative):

   मूल्यांकन केलेल्या पर्यायांमधून सर्वात योग्य पर्याय निवडणे. निवड करताना कंपनीचे ध्येय, संसाधने आणि अपेक्षित परिणाम यांचा विचार करणे आवश्यक आहे.

6. निर्णयाची अंमलबजावणी (Implementation of the Decision):

   निवडलेल्या पर्यायाची प्रत्यक्ष अंमलबजावणी करणे. यासाठी योग्य योजना तयार करणे, कर्मचाऱ्यांचे प्रशिक्षण, आणि आवश्यक संसाधनांची व्यवस्था करणे आवश्यक आहे.

7. परिणामांचे मूल्यांकन (Evaluation of Results):

   निर्णयाची अंमलबजावणी केल्यानंतर, त्याचे परिणाम तपासणे महत्त्वाचे आहे. अपेक्षित परिणाम मिळाले की नाही, काही सुधारणा आवश्यक आहेत का, हे पाहणे आवश्यक आहे.

हे टप्पे व्यवस्थापकांना प्रभावी निर्णय घेण्यास मदत करतात आणि व्यवसायाच्या यशामध्ये महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात.