"अथवा" म्हणजे 'किंवा'. म्हणजेच, जर एखादा प्राणी येऊन झाडाला खात असेल, तरी त्याला "छेडू नका" असे म्हणायचे आहे.

संपूर्ण काव्यपंक्तीचा अर्थ:

हे वाक्य संत नामदेव महाराजांच्या अभंगातून घेतलेले आहे. याचा अर्थ असा होतो की, झाड हे आपल्याला अन्न, औषध आणि छाया देत असते. त्यामुळे आपण त्याचे संरक्षण करणे आवश्यक आहे. जर एखादा प्राणी भूक लागल्यामुळे झाडाला खात असेल, तरी आपण त्याला टोचू नये. कारण त्यालाही जगण्यासाठी अन्न लागते.

सरल शब्दात:

झाड आपले मित्र आहे. आपण त्याची काळजी घ्यावी.

हे वाक्य आपल्याला शिकवते की:

 * प्रत्येक प्राणी जगण्याचा हक्कदार आहे.

 * आपण निसर्गाचे संतुलन राखले पाहिजे.

 * झाडे आपल्यासाठी किती महत्त्वाची आहेत.

तुम्हाला हा अर्थ समजला का? जर तुम्हाला या विषयाबद्दल अधिक माहिती हवी असेल तर मला विचारू शकता.

नोट: जर तुम्ही ही काव्यपंक्ती कुठे वाचली किंवा ऐकली असेल तर मला कळवा.