1. अनेक देशांमध्ये चलन आणि वित्त क्षेत्रावर कडक नियंत्रण होते:

• १९९० पूर्वी अनेक देशांमध्ये चलनावर आणि वित्तीय संस्थांवर सरकारचे नियंत्रण होते. त्यामुळे भांडवल एका देशातून दुसऱ्या देशात सहजपणे जाणे शक्य नव्हते.

2. राजकीय अस्थिरता आणि धोरणात्मक अनिश्चितता:

• अनेक देशांमध्ये राजकीय वातावरण अस्थिर होते आणि सरकारची धोरणे सतत बदलत होती. त्यामुळे गुंतवणूकदारांना त्यांच्या गुंतवणुकीवर अपेक्षित परतावा मिळण्याची खात्री वाटत नव्हती.

3. विकसित वित्तीय बाजारपेठांचा अभाव:

• विकसित देशांच्या तुलनेत अनेक देशांमध्ये वित्तीय बाजारपेठा (Financial markets) विकसित झालेल्या नव्हत्या. त्यामुळे गुंतवणुकीचे विविध पर्याय उपलब्ध नव्हते.

4. आंतरराष्ट्रीय करारांचा अभाव:

• गुंतवणूकदारांच्या हिताचे रक्षण करण्यासाठी आणि भांडवलाच्या मुक्त संचाराला प्रोत्साहन देण्यासाठी आवश्यक असणारे आंतरराष्ट्रीय करार आणि कायदे पुरेसे विकसित झाले नव्हते.

5. शीतयुद्ध आणि भू-राजकीय तणाव:

• १९९० पूर्वी शीतयुद्धाचे सावट होते आणि अनेक देशांमध्ये भू-राजकीय तणाव होता. त्यामुळे गुंतवणूकदार एका देशातून दुसऱ्या देशात गुंतवणूक करण्यास कचरत होते.

6. माहिती आणि तंत्रज्ञानाचा अभाव:

• त्या काळात माहिती तंत्रज्ञान (Information Technology) आजच्या इतके प्रगत नव्हते. त्यामुळे जगातील आर्थिक घडामोडींची माहिती सहज उपलब्ध होत नव्हती, ज्यामुळे गुंतवणुकीचे निर्णय घेणे अधिक कठीण होते.