म्हणी

त्यावरून असा निष्कर्ष निघतो की हा वाक्प्रचार 'सत्ययुगा'त तयार झाला असला पाहिजे. कारण सत्ययुगात चोर फक्त रात्रीच चोऱ्या करायला बाहेर पडायचे. शिवाय तेव्हा इलेकट्रीसिटीही नव्हती. त्यामुळे रात्री जग झोपल्यावर उजेड काय तो फक्त चांदण्यांचाच.

पण आता कलियुगात तसे काही राहिलेले नाही. चोरी करायला रात्रच कशाला पाहिजे, ती दिवसाढवळ्याही करता येते हे कलियुगातील चोरांनी सिद्ध केलेले आहे. शिवाय एटीएम, बँका रात्री लुटण्यापेक्षा दिवसाउजेडी लुटणेच सोपे झालेले आहे. त्यामुळे माझी अशी सूचना आहे की हा वाक्प्रचार मराठी भाषेतून हद्दपार करावा

लेखणी ही तलवारीपेक्षा सामर्थ्यशाली आहे

आहे, बळजबरीने किंवा रक्तपात करुन नव्हे. पेनचा प्रभाव दीर्घकाळ टिकतो परंतु तलवारीची शक्ती अल्पकाळ टिकते. महान राजे आणि सम्राटांची उपलब्धता फारच लांबली आहे. परंतु प्राचीन तत्त्ववेत्ता, शिक्षक आणि उपदेशक यांचे लेखन आजही जगतात आणि आमच्याशी बोलतात.

तलवार कदाचित मजबूत आणि सामर्थ्यवान असेल आणि कलम कमकुवत आणि शक्तीहीन असेल. तरीही, दीर्घकाळापर्यंत तलवारीची शक्ती नाश व नाशात संपते. पेनच्या सामर्थ्याने पिढ्यान्पिढ्या सकारात्मक मूल्यांची निर्मिती होते. राजाची तलवार त्याच्या राज्यावरच राज्य करू शकते परंतु लेखकाच्या लेखणीने सर्व जगावर राज्य केले जाते. लेखी शब्द शस्त्रापेक्षा अधिक सामर्थ्यवान आणि प्रभावी असतात. तलवारीची शक्ती मृत्यू, नुकसान आणि विनाशासह संपत असताना, पेनची शक्ती आशा, प्रेरणा, प्रेरणा आणि प्रोत्साहन आणते. लिखित शब्द जिवंत असतात, त्यांचे स्वतःचे आयुष्य असते. म्हणून ते लोक आणि समाज यांच्या अंतःकरणाला चांगल्या प्रकारे बदलू शकले आहेत

"पेन तलवारीपेक्षा अधिक सामर्थ्यवान आहे" ही एक म्हण आहे जी लेखन शक्ती साजरी करते आणि तलवार असलेल्या योद्धांपेक्षा विद्वान शब्दांद्वारे सामर्थ्यवान आहेत हे व्यक्त करतात. पेनची ताकद तलवारीपेक्षा अधिक सामर्थ्यवान असते, याचा अर्थ, लढाईची ताकद युद्ध, द्वेष आणि संघर्ष यांच्या सामर्थ्यापेक्षा अधिक सामर्थ्यवान आहे.

तलवार शारीरिक विजय मिळविण्यास सक्षम आहे परंतु पेन मनावर आणि लोकांच्या हृदयावर विजय मिळवू शकते. लेखणीची कृती मनाच्या आत्मज्ञानातून