तारे

सूर्य, चंद्र आणि तारे हे नैसर्गिक प्रकाशस्त्रोत आहेत आणि निसर्ग चक्राचा अविभाज्य भाग आहेत. हे चक्र ऋतूंचे बदल, दिवस-रात्र, भरती-ओहोटी आणि इतर अनेक नैसर्गिक घटनांना जन्म देते. या चक्रांचा आपल्या जीवनावर अनेक प्रकारे प्रभाव पडतो.

पशुपक्षी आणि मानवी जीवनातील संबंध:

पशुपक्ष्यांसाठी: सूर्याची उष्णता आणि प्रकाश पक्ष्यांना अन्न शोधण्यास मदत करतात. चंद्र आणि ताऱ्यांचा प्रभाव काही प्राण्यांच्या वागणुकीवर आणि प्रजनन चक्रावर होतो.

मानवी जीवनासाठी: सूर्यप्रकाश आपल्या शारीरिक आणि मानसिक आरोग्यासाठी आवश्यक आहे. चंद्र आणि ताऱ्यांचा प्रभाव शेती, जलसंधारण आणि नाविकी यांसारख्या क्षेत्रांवर पडतो.

नवीन प्रयोग आणि तंत्रज्ञान:

मानवी जिज्ञासा आणि नवीन शोधण्याची इच्छा यामुळे अनेक नवीन प्रयोग आणि तंत्रज्ञान विकसित झाले आहेत. सूर्य, चंद्र आणि ताऱ्यांचे ज्ञान या तंत्रज्ञानाचा पाया आहे.

उदाहरणे: अंतराळयान, नाविकी तंत्रज्ञान, ऊर्जा निर्मिती, हवामान अंदाज, आणि इतर अनेक क्षेत्रे.

मानवी जीवनातील बदल:

नवनवीन प्रयोग आणि तंत्रज्ञानामुळे मानवी जीवन अधिक सुलभ आणि गतिमान बनले आहे.

उदाहरणे: आरोग्यसेवा, शिक्षण, संप्रेषण, आणि इतर अनेक क्षेत्रे.

निष्कर्ष:

सूर्य, चंद्र, तारे आणि निसर्ग चक्र हे मानवी जीवनाचा अविभाज्य भाग आहेत. नवीन प्रयोग आणि तंत्रज्ञानामुळे मानवी जीवन परिवर्तनशील झाले आहे आणि ते अधिक प्रगत आणि समृद्ध बनत आहे.

i) तारे पृथ्वीपासून खूप दूर असल्याने त्यांचे वर्तन बिंदू प्रकाशम्रोतासारखे असते. हवेची होणारी सततची हालचाल, तसेच घनता व तापमान यांमधील बदल यामुळे वातावरण स्थिर नसते. परिणामी त्या भागातील हवेचा अपवर्तनांक सतत बदलत असतो. म्हणून ताऱ्यांची आभासी स्थिती व प्रखरता यात सतत बदल होत असतो. त्यामुळे आपणास तारे लुकलुकताना दिसतात.

ii) ताऱ्यांच्या तुलनेत ग्रह बरेच जवळ असतात व ते एक बिंदूस्रोत नसून बिंदूस्रोतांचा समूह असतो. परिणामी, वातावरण स्थिर नसले तरी, ग्रहांची सरासरी प्रखरता स्थिर राहते. तसेच त्यांचे सरासरी स्थानही स्थिर राहते. म्हणून आपणास ग्रह लुकलुकताना दिसत नाहीत

रात्रीच्या वेळी आकाशात जे लुकलुकणारे हजारो पृथक प्रकाश बिंदू दिसतात, त्यांना आपण चांदण्या किंवा तारे म्हणतो. तारे लुकलुकतात, तर ग्रह लुकलुकत नाहीत आणि त्यामुळे ग्रह व तारे हे निरनिराळे ओळखता येतात. ग्रह परप्रकाशित असतात, तर तारे स्वयंप्रकाशी असतात.

चांदण्या पाहता पाहता मधेच एखादी चांदणी लुकलुकून नाहीशी झाल्याचा भास होतो, तर काही चांदण्या नव्याने दिसावयास लागतात. काही तारे तांबडे मंदप्रकाशी दिसतात, तर काही तारे अत्यंत तेजस्वी पांढरे स्वच्छ दिसतात. पृथ्वीच्या दैनंदिन वलन गतीचा विचार सोडून देता, आपल्या पूर्वजांनी असे पाहिले की, या चांदण्या आपल्या परस्परसापेक्ष जागा बदलत नाहीत म्हणून काही ताऱ्यांच्या संचांमधून त्यांनी काल्पनिक आकृत्या काढल्या. या आकृत्यांनाच मृग, सिंह, सप्तर्षी वगैरे नावांनी ओळखतो.