प्रेरणा
कोणत्याही क्षेत्रात कोणासारखे बनावे हे सांगणे कठीण आहे, कारण ते तुमच्या ध्येयांवर, आवडीनिवडींवर आणि तुमच्या व्यक्तिमत्त्वावर अवलंबून असते. तरीही, काही सामान्य गोष्टी आहेत ज्या तुम्हाला मदत करू शकतात:
- आपले ध्येय निश्चित करा: तुम्हाला काय साध्य करायचे आहे? तुम्हाला कोणत्या प्रकारची व्यक्ती बनायची आहे? एकदा तुम्हाला तुमचे ध्येय माहित झाले की, तुम्ही त्या दिशेने वाटचाल करू शकता.
- आदर्श व्यक्तीचा शोध घ्या: तुमच्या क्षेत्रात असे कोण आहे ज्यांचे तुम्ही कौतुक करता? त्या व्यक्तीने काय केले आहे ज्यामुळे ते यशस्वी झाले? त्यांच्याकडून प्रेरणा घ्या आणि त्यांच्याकडून शिकण्याचा प्रयत्न करा.
- स्वतःवर लक्ष केंद्रित करा: कोणासारखे तरी बनण्याचा प्रयत्न करण्याऐवजी, स्वतःच्या क्षमतांवर आणि सामर्थ्यावर लक्ष केंद्रित करा. स्वतःची एक वेगळी ओळख निर्माण करा.
- सतत शिका: ज्ञान आणि कौशल्ये आत्मसात करत राहा. नवनवीन गोष्टी शिकण्यासाठी आणि स्वतःला सुधारण्यासाठी नेहमी तयार राहा.
- कष्ट करा: यश मिळवण्यासाठी कठोर परिश्रम करणे आवश्यक आहे. dedication आणि चिकाटीने प्रयत्न करत राहा.
- अपयशांना घाबरू नका: अपयश ही यशाची पहिली पायरी आहे. अपयशातून शिका आणि पुढे जा.
या काही सामान्य टिप्स आहेत ज्या तुम्हाला कोणत्याही क्षेत्रात यशस्वी होण्यास मदत करू शकतात. शेवटी, हे लक्षात ठेवा की तुम्हाला स्वतःची सर्वोत्तम आवृत्ती बनायची आहे, कोणाची तरी नक्कल नाही.
उदाहरणार्थ, जर तुम्हाला क्रिकेटपटू बनायचे असेल, तर तुम्ही सचिन तेंडुलकर, विराट कोहली यांसारख्या खेळाडूंकडून प्रेरणा घेऊ शकता. त्याचप्रमाणे, जर तुम्हाला उद्योजक बनायचे असेल, तर तुम्ही बिल गेट्स, रतन टाटा यांसारख्या व्यक्तींकडून प्रेरणा घेऊ शकता.
टीप: कोणाचीही हुबेहूब नक्कल करू नका, त्यातून फक्त प्रेरणा घ्या.
- ज्ञान आणि विचार: स्वतःला असलेले ज्ञान, विचार आणि अनुभव लोकांपर्यंत पोहोचवण्याची इच्छा.
- सामाजिक जाणीव: समाजातील समस्या, अन्याय आणि वाईट गोष्टींवर आवाज उचलण्याची आणि लोकांना जागरूक करण्याची गरज.
- बदलाची इच्छा: समाजात सकारात्मक बदल घडवून आणण्याची आणि लोकांना नवीन दिशा देण्याची इच्छा.
- व्यक्तिमत्त्व विकास: स्वतःच्या भावना, कल्पना आणि दृष्टिकोन लोकांसमोर मांडून स्वतःचा विकास साधण्याची प्रेरणा.
- लेखनाची आवड: काही लेखकांना लिहायला आवडते आणि ते आपल्या विचारांना लेखणीतून व्यक्त करतात.
- ध्येय आणि उद्दिष्ट्ये: विशिष्ट ध्येये आणि उद्दिष्ट्ये साध्य करण्यासाठी लेखन करणे, जसे की एखाद्या विशिष्ट विषयावर जागरूकता निर्माण करणे किंवा एखाद्या विशिष्ट धोरणाला प्रोत्साहन देणे.
याव्यतिरिक्त, वैचारिक साहित्य लेखनाला अनेक वैयक्तिक आणि सामाजिक घटक प्रेरणा देऊ शकतात.
वाचनामागील प्रेरणा अनेक आणि वैविध्यपूर्ण असू शकतात. काही प्रमुख प्रेरणा खालीलप्रमाणे:
- ज्ञान आणि माहितीची प्राप्ती:
नवीन गोष्टी शिकण्याची, जगाबद्दल अधिक जाणून घेण्याची आणि आपले ज्ञान वाढवण्याची इच्छा.
- मनोरंजन आणि आनंद:
कथा-कादंबऱ्या वाचून आनंद घेणे, काल्पनिक जगात रमून जाणे.
- व्यक्तिमत्त्व विकास:
चांगल्या सवयी, विचार आणि दृष्टिकोन आत्मसात करणे. प्रेरणादायी पुस्तके वाचून स्वतःला प्रेरित करणे.
- भाषा आणि संवाद कौशल्ये सुधारणे:
नवीन शब्द शिकणे, वाक्यरचना समजून घेणे आणि प्रभावीपणे संवाद साधण्याची क्षमता वाढवणे.
- एकाग्रता आणि स्मरणशक्ती वाढवणे:
वाचनामुळे चित्त एकाग्र होते आणि स्मरणशक्ती सुधारते.
- ताण कमी करणे:
पुस्तके वाचताना तणाव आणि चिंता कमी होतात, मन शांत होते.
- संस्कृती आणि इतिहास जाणून घेणे:
विविध संस्कृती, परंपरा आणि इतिहासाचा अभ्यास करणे.
- आत्म-समर्पणा आणि आत्म-शोध:
स्वतःला समजून घेणे, आपल्या भावना आणि विचारांना दिशा देणे.
वाचनाची आवड ही एक वैयक्तिक बाब आहे आणि प्रत्येकासाठी प्रेरणा वेगळी असू शकते.
वाचनामागील प्रेरणा अनेक असू शकतात, त्यापैकी काही प्रमुख प्रेरणा खालीलप्रमाणे आहेत:
- ज्ञान आणि माहिती: नवीन गोष्टी शिकण्याची आणि जगाबद्दल अधिक माहिती मिळवण्याची इच्छा.
- मनोरंजन: पुस्तके, कथा, कादंबऱ्या वाचून आनंद मिळवणे आणि मनोरंजन करणे.
- विकास: स्वतःच्या व्यक्तिमत्त्वाचा विकास करणे, नवीन कल्पना आत्मसात करणे आणि जगाला अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घेणे.
- भाषा आणि संवाद कौशल्ये सुधारणे: वाचनामुळे भाषेवर प्रभुत्व येते आणि संवाद कौशल्ये सुधारतात.
- एकाग्रता वाढवणे: वाचनामुळे चित्त एकाग्र होते आणि लक्ष केंद्रित करण्याची क्षमता वाढते.
- ताण कमी करणे: वाचन एक आरामदायी आणि ताण कमी करण्याचा चांगला मार्ग आहे.
- नवीन संस्कृती आणि जीवनशैली: वेगवेगळ्या संस्कृती, चालीरीती आणि जीवनशैलींबद्दल माहिती मिळवणे.
- आत्म-समर्पणा: स्वतःला अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घेणे आणि आत्म-चिंतन करणे.
या प्रेरणा व्यक्तीनुसार बदलू शकतात, परंतु वाचनामुळे व्यक्तीला ज्ञान, मनोरंजन आणि वैयक्तिक विकास साधता येतो.
प्रेरणा संघर्ष म्हणजे जेव्हा एखाद्या व्यक्तीला एकाच वेळी दोन किंवा अधिक ध्येये (Goals) आकर्षित करतात, परंतु त्यापैकी फक्त एकच ध्येय साध्य करता येते. ह्या परिस्थितीत व्यक्तीला निवड करणे कठीण होते, आणि मानसिक तणाव निर्माण होतो.
प्रेरणा संघर्षाचे मुख्य प्रकार खालीलप्रमाणे आहेत:
1. Approach-Approach Conflict (स्वीकार-स्वीकार संघर्ष):जेव्हा दोन सकारात्मक आणि आकर्षक ध्येयांमधून एकाची निवड करायची असते, तेव्हा हा संघर्ष निर्माण होतो. दोन्ही ध्येये आकर्षक असल्याने निवड करणे कठीण होते.
उदाहरण:
- दोन आवडत्या ठिकाणी फिरायला जाण्याचा पर्याय उपलब्ध आहे, पण वेळेअभावी एकाच ठिकाणी जाता येणे शक्य आहे.
- एखाद्या विद्यार्थ्याला दोन वेगवेगळ्या महाविद्यालयांमध्ये (College) प्रवेश मिळतो, आणि दोन्ही महाविद्यालये उत्तम आहेत, त्यामुळे कोणत्या महाविद्यालयात प्रवेश घ्यावा हे ठरवणे कठीण होते.
जेव्हा दोन नकारात्मक किंवा अप्रिय (unpleasant) गोष्टींमधून एकाची निवड करायची असते, तेव्हा हा संघर्ष निर्माण होतो. दोन्ही पर्याय नकोसे वाटणारे असल्याने निवड करणे कठीण होते.
उदाहरण:
- एखाद्या कर्मचाऱ्याला कामावर उशिरा पोहोचल्यामुळे एकतर दंड भरावा लागेल किंवा त्याला कामावरून निलंबित (suspend) केले जाईल.
- एखाद्या विद्यार्थ्याला एकतर नापास होण्याची भीती आहे किंवा कठीण विषयात जास्त मेहनत घ्यावी लागणार आहे.
जेव्हा एकाच ध्येयामध्ये सकारात्मक आणि नकारात्मक दोन्ही पैलू असतात, तेव्हा हा संघर्ष निर्माण होतो. ध्येय आकर्षक असले तरी त्याचे नकारात्मक परिणाम टाळायचे असतात.
उदाहरण:
- एखाद्या व्यक्तीला आवडते खाद्य (fast food) खायचे आहे, पण त्याला वजन वाढण्याची भीती वाटते.
- एखाद्या विद्यार्थ्याला परीक्षेत चांगले गुण मिळवायचे आहेत, पण त्यासाठी खूप अभ्यास करावा लागणार आहे, जो त्याला कंटाळवाणा वाटतो.
जेव्हा दोन ध्येयांमध्ये प्रत्येकी सकारात्मक आणि नकारात्मक दोन्ही पैलू असतात, तेव्हा हा संघर्ष निर्माण होतो. यात दोन्ही ध्येयांचे फायदे आणि तोटे यांचा विचार करून निवड करायची असते.
उदाहरण:
- एखाद्या व्यक्तीला दोन नोकरीचे प्रस्ताव (job offers) आहेत. पहिल्या नोकरीत पगार जास्त आहे, पण कामाचे तास जास्त आहेत. दुसऱ्या नोकरीत पगार कमी आहे, पण कामाचे तास कमी आहेत.
- एखाद्या विद्यार्थ्याला दोन अभ्यासक्रमांमध्ये (courses) प्रवेश घ्यायचा आहे. पहिल्या अभ्यासक्रमात स्कोप जास्त आहे, पण तो कठीण आहे. दुसरा अभ्यासक्रम सोपा आहे, पण त्याला संधी कमी आहेत.